ทันใดนั้นมีเสือใหญ่ตัวหนึ่งออกมาจากพุ่มไม้ สำแดงอำนาจทำท่าทางเป็นที่น่ากลัวยังนัก นายพรานผู้นั้นตกใจแทบสิ้นสติ จึงแอบเข้าบังอยู่ข้างต้นไม้ต้นหนึ่ง ง้างไกปืนหมายจะยิงเสือให้ถูกที่สำคัญ แต่เสือเป็นสัตย์ฉลาด เมื่อนายพรานยกปืนขึ้นลั่นไก่ไป มันก็ฟุบหมอบลงเสีย หาถูกที่สำคัญไม่ แล้วมันก็โดดเข้ามาโดยกำลังโกรธ กัดนายพรานจนสิ้นชีวิต
ส่วนหมีเมื่อนายพรานจะไปป่าเผอิญนอนหลับอยู่ ครั้นตื่นขึ้นมาไม่เห็นเจ้าของก็ทำกิริยากระสับกระส่าย วิ่งไปวิ่งมาเที่ยวดมกลิ่นหาในที่ต่างๆ จนพบรอยเท้าของเจ้าของ มันก็รีบสูดกลิ่นตามรอยเท้านั้นไปจนกระทั่งถึงทำเลที่เสือซุ่มอยู่ มันก็ได้เห็นเสือกำลังกัดกินศพของเจ้าของของมัน มันมีความเสียใจและโกรธเป็นอันมาก แล้วมันก็แผดร้องขึ้นด้วยเสียงอันดัง โผนกระโดดไปโดยกำลังแรงเข้าสู้กับเสือ แต่เสือไม่อาจจะทานกำลังของมัน เพราะมันเป็นสัตว์มีเล็บยาวและแข็งแรงกว่า พอเสือเสียทีมันก็กัดที่สำคัญตาย เมื่อเสือตายแล้วมันก็รีบมาหาเจ้าของ มันเอาเท้าทั้งสองของมันประคองอุ้มเพื่อจะให้เจ้าของลุกขึ้น เจ้าของนั้นก็ไม่อาจจะลุกขึ้นได้ เพราะไม่มีชีวิตแล้ว เมื่อมันได้เห็นกิริยารู้ว่าเจ้าของตายแล้ว ก็มีอาการเศร้าโศกร้องครางไปต่างๆ ตามเพศของมัน กลับหมุนโกรธเสือขึ้นมาอีก ก็วิ่งเข้าไปกัดฉีกเนื้อเสือจนเป็นชิ้นน้อยชิ้นใหญ่ แล้วมันก็รีบกลับเข้ามาบ้านเจ้าของ เพื่อจะแสดงอาการให้พวกพ้องที่บ้านรู้เหตุ
No comments:
Post a Comment